پرتو عشق

به نام خدا 

عشق اگر بال گشاید به جهان حاکم اوست

گرکند جلوه دراین کون و مکان حاکم اوست

روزی ار رخ بنماید ز نهانخانه ی خویش

فاش گردد که به پیدا و نهان حاکم اوست

ذره ای نیست به عالم که در آن عشقی نیست

بارک الله که کران تا به کران حاکم اوست

گرعیان گردد روزی رخش از پرده ی غیب

همه بینند که در غیب  و  عیان  حاکم  اوست

تا که از جسم و روان بر تو حجاب است حجاب

خود نبینی به همه  جسم  و  روان  حاکم  اوست

من چه گویم که  جهان  نیست  بجز  پرتو عشق

ذوالجلالی است که بر دهر و زمان حاکم اوست

روح الله الموسوی الخمینی